بسم الله الرحمن الرحیم د کوچني اختر په رارسېدو، د نړۍ ټولو مسلمانانو، خپل ګران ولس او د وطن د شهیدانو کونډو او یتیمانو ته د زړه له کومي مبارکي وړاندې کوم. عزیز وطنداش لر! هاییت بیرمنگیز مبارک. عید سعید فطر بر کافه هموطنان خجسته باد. اِنشا‌ءالله که عبادات همه ما، در ماه مبارک رمضان، به درگاه خداوند متعال مقبول افتاده باشد. در حالیکه، در تجلیل ازین آیام خجسته به برادران و خواهران مسلمان خود در سرتاسر جهان می پیوندیم، همچنان از آنها می طلبیم تا با ملت ما در برابر گروهی که به نام دین مقدس اسلام افغانان را گِروگان گرفته اند، اظهار همدردی و همبستگی نمایند. ګرانو خویندو او وروڼو، دادی زموږ یوه بله روژه بیا په یوه مبهمه واکمنۍ کې په ملي اندېښنو تېره شوه. دا پټه واکمني، د یوه خفیه سازمان له خوا، تر پټ مخي مشرتابه لاندې چلېږي. دوی زموږ ګران وطن په شدت سره منطقوي سپکاوي، بین المللي اِنزوا او ملي تشتت خواته روان کړی دی. هموطنان عزیز! امروز، با جهانی از یأس می بینیم که به جای مقابله با اختناق ِ گروه خفیه حاکم، کشور ما از سوی بعضی ها، خواسته یا نا خواسته، به سوی بحران هویتی کشانده می شود. آسیب های این بیماری، در صورت عدم جلوگیری، دراز مدت و خطر ناک خواهد بود. این بحران، اساساً ریشه در زشتی های فكری نیم قرن اخیر دارد. مهاجرت های اجباری در این دوران، حس تعلق به میهن مشترک را تضعیف کرد و به سود جویان موقع داد تا به نام قوم از آن استفاده های شخصي نمایند. در حالیکه، پیوند مردم کشور، با هویت تاریخی و سرزمین واحد، افتخار مشترک همه ماست که تنها در افغان بودن تجسم یافته می تواند. اکنون بر جوانان و زنان آگاه کشور است که مالکیت در مساله بحران هویت را بدست خود گرفته و چون نماد وحدت ملی و یک دلی تبارز نمایند. هېوادوالو، افغانستان په تاریخي لحاظ خپل قوت د خپلو قومونو او ژبو له رنګارنګۍ تر لاسه کړی دی. په تېرو زرو کلو کې، جلا جلا قومونو په دې خاوره حاکمیت کړی او نور ولس ورسره د ګډ افغان وطن په لمن کې یو ځای شوی دی. اوس دغه لرغوني تاریخ ته له پام پرته له بېلابېلو خواوو، زموږ مشترک ملي هویت تر حملې لاندې دی. په دې برخه کې، حاکمه ډله تر نورو ډېر زیان پېښوي. دوی هر هغه څه چې زموږ ګډ ملي افتخارات دي، له منځه وړي. د دوی هڅې چې په اشتباه پښتنو ته منسوبېږي، په دغه قوم هیڅ اړه نه لري. دوی یوازې پښتو وایي، خو پښتو نه کوي. پښتو کول یې زده نه دي. دوی حتی د نجونو د زده کړو او کار مساله کې په پښتنو او نورو قومونو تهمت وایي چې ګویا دا بندیز د هغوی د کلتوري ارزښت له مخې لګېدلی دی. خفیه سازمان په حقیقت کې له ټولو ملي ارزښتونو سره د ضدیت تګلاره غوره کړې او "نه منم" یې په خپل رسمي سیاست اړولی دی. خواهران و برادران، وضعیت بشری در کشور به شدت رو به وخامت میرود و تا کنون تنها کمک های بشری جلو یک بحران تمام عیار را گرفته است. اما تاریخ شاهد است که هیچ ملتی، به گدایی بقا نه یافته است. حال باید ثابت شده باشد که سازمان خفیه طالب از مدیریت اقتصاد کشور عاجز است. از سویی هم با وضع محدودیت اخیر بر کار زنان در موسسات، طالبان روند کنار زدن کامل آنها را از زندگی اجتماعی و اقتصادی عملاً تکمیل نمود. بدون شک این اقدامات، از روی محاسبه های خاص صورت می گیرد تا کشور به انزوای مطلق برود و مردم زندگی در کشور را ناممکن بیابند. اوضاع جاری از ما می طلبد تا تلاش برای یافتن راه های بدیل در اولویت کار ها قرار گیرد. فقر عمومی در کشور در حالی بیداد می کند که رهبران طالب، به ثروتمندترین افراد در تاریخ حرکت های یاغی مبدل شده اند. ثروت آنها بر علاوه ربودن غیر قانونی عواید ملی، از قاچاق اسلحه و مواد مخدر فراهم می شود. راه بیرون رفت از غربت زده گی فعلی در خود کفایی اقتصادی کشور است که با تبدیل شدن آن به حلقه وصلِ قاره ها، قابل دستیابی است. وطنوالو، زه یو ځل بیا دا حقیقت تکراروم چې هیڅ جابر اقلیت په افغانستان کې په زور نه ده ګټلې او ولس یې د غرور جام آخر ورمات کړی دی. ظالمان ټول په یوه قومي اقلیت پورې اړه لري چې هغه ته استبداد وایي. هماغسې چې جنگسالاران زموږ د سترو قومونو – تاجکانو، هزاره ګانو، ازبکانو، ترکمنانو، بلوڅانو، نورستانیانو، پشه یانو او نورو نمایندګی نه شي کولی، طالبان هم هیڅکله د پښتنو استازي نه وو او نه دي. د دوی دواړو عملونو، افغانان له عدالته محروم کړي دي. طالبان په هیڅ ډول د خپل واک ظالمانه ماهیت نه شي پټولی او ځکه یې د مشر له نامه نصیحتونو کې خطرناکو عواقبو ته اشارې لیدل کېږي. خو داسې هېڅ نښه نه شته چې وښیي دغې ډلې دې د خپل مخکني حاکمیت له بدکاریو او د جنګسالارانو له سرنوشت نه عبرت اخیستی او په عدالت باوري شوې وي. خویندو او وروڼو، زه د اختر په مناسبت یو ځل بیا حاکمې ډلې ته وریادوم چې د انحصار لار تباهي ده. وطن یوازې په ملي او ولسي سوله او عادل نظام جوړېدلی شي. موږ څلور کاله وړاندې، د با عزته سولې لور ته اول ګام د اختر په اوربند پورته کړ. دا د افغانستان د بحران تاریخ کې بې سابقه کار و چې متخاصمې خواوې د توپکو خولې یوځای بندې کړي. هلته دا امکان جوړ شوی و چې ملت طالبانو ته غېږه ورکړي او د دواړو خواوو دردونه ټکور شي. خو منفعت غوښتونکو سوله وتښتوله او پر ځای یې هغه څه راوړل چې اوس هیڅوک نه شي قانع کولی. هغه وخت موږ د باعزته سولې چوکاټ وړاندې کړ او که په هغه اساس، له شرطونو پرته ملي خبرې شوې او په ګډه د حکومت شکل ټاکل شوی وای، اوس به دا مشکلات نه وو. زموږ طرحه له ملت سره د طالب سوله وه، خو پر ځای یې طالب له جنګسالارانو سره سولې ته کېنول شو او ځکه نه سوله راغله او نه وطن آرام شو. نو تر هغو چې فرصت کاملاً له لاسه نه دی وتلی، باید بېرته هماغه چوکاټ ته ستانه شو او د ملت د ګټو له مخې حقیقي ملي سوله راولو چې پر عدالت او مساوات ولاړه وي. اوس یې وخت دی چې په دې بیا فکر وکړو چې: "یا به یو کېږو، که نه ورکېږو!" یشه سین افغانستان زنده باد افغانستان ژوندی دې وي افغانستان

Happy birthday, dear @khanzamankakar. Happy returns of the day.