माझं प्रेम अबोल होतं!त्याला मनातल्या भावना सांगू शकत नव्हते.ते फक्त साचत होतं मनाच्या गाभाऱ्यापासून हृदयाच्या बंद अस्तरापर्यंत... मुक्तपणे!अगदी श्वास गुदमरेपर्यंत.पण त्याने ते ओळखलं!निर्बिड रानात एकट्याच रस्ता चुकलेल्या पारव्याला त्याने मिठित घेऊन गरूडझेप शिकविली!