Cada libro tiene una historia y aquí está la de 'Madrid, 1983': de cómo una charla en una terraza se convirtió en lo que desde hoy está ya en las librerías.
¿Por qué un libro sobre Madrid en 1983?
@ArturoLezcano
y el KO tenemos preparado un argumentario sólido, pero seamos sinceros.
Esther Tusquets decía —citamos de memoria— algo así como: "primero enamórate del libro, luego busca los argumentos comerciales"
Mi cuento de Navidad: un día me llamó
@pablodellano
y me animó a contar en 3.500 palabras los últimos treinta años del Dépor, que también son los míos. Aún no sé cómo me atreví, pero aquí está el relato. Y el domingo, en el papel de
@elpaissemanal
.
Hace unas semanas fuimos a comprobar de cerca una rareza en la era del fútbol negocio. Los personajes tienen nombres propios y reconocibles: Lucas, Deportivo, A Coruña. Pero la historia es universal. Y su mensaje también. Con
@NachoCarretero
(1/3).
Para entender a Arsenio hai que volver sempre á peza mestra de Xosé Hermida. "Lo más inaudito era el escepticismo con que se tomaba el éxito tardío. Arsenio se encogía de hombros y sobrevolaba la fiesta con una sonrisa de melancólica ironía".
La victoria de
#Fluminense
en la
#Libertadores
es el triunfo de Fernando Diniz, creador de una filosofía futbolística mezcla de escuela clásica y anarquía playera, y por encima de todo antítesis del juego posicional europeo (Hilo)
#dinizismo
En mi ciudad los percebes crecen bajo nuestros pies. Se capturan, se subastan, se venden, se cocinan y se comen. En dos kilómetros a la redonda y en 24 horas viajan de la roca al plato. Eso es Coruña y siempre quise contarlo en un reportaje. Hoy se publica en El País Semanal.
En esta caja caben tres años de trabajo, decenas de entrevistas, cientos de periódicos, revistas, libros, discos y películas e incontables horas a la tecla. Y cabe, también, una pandemia. Ahora sí, salud, Madrid, 1983.
Durante muchos meses seguimos el rastro de sangre, droga y dinero que gotea a la puerta de casa y terminamos sumergidos en un monstruo de mil cabezas que en la Costa del Sol actúa como uno solo: el coworking de la mafia global. Con
@NachoCarretero
.
Tras más de un año de trabajo, viajes y muchísimas horas de entrevistas con
@Torres
y otros treinta personajes, aquí está 'El último símbolo', del que firmo el guion. Ojalá guste por lo que es: una película de fútbol.
Estamos felices de anunciar esta serie para Movistar+, en la que trabajaremos mano a mano con dos grandes del audiovisual. Ilusión máxima. Pero hay más 👇
🔴 Movistar+ reúne al talento de 'La unidad' y 'Fariña' en una nueva serie sobre el crimen en la Costa del Sol.
Dani de la Torre y
@Alberto_Marini
unen fuerzas con
@NachoCarretero
y
@ArturoLezcano
en este nuevo proyecto de ficción:
Riazor, 1991. Cando se poñía o bochinche, consistente nun bocoi de Ertoil enferruxado con xeo e garimbas+caixas d’Estrella, no mesmísimo tartán, directamente. Pra que subir ao ambigú, que necesidá? E a bancada dos exipcios, a rebosar.
Con este proyecto
@NachoCarretero
y yo iniciamos una nueva etapa al frente de nuestra propia productora, Ailalelo, que aquí presentamos. Sonrisas entre los gallegos y una palabra nueva para aprender para los que no lo son :)
Por cierto con un logo precioso de
@antonlezcano
.
🚨⚽️ Informa
@FranHermida1
El Deportivo de La Coruña - Fuenlabrada NO se va a jugar tras los positivos por coronavirus de la plantilla del Fuenla
El equipo madrileño tiene previsto coger un vuelo a las 22.30 de vuelta a Madrid
O Dépor por fin ten alicerces ben chantados: hai plantel completísimo, hai defensa, hai sala de máquinas, hai un técnico cunha idea e hai nenos mesturados con veteranos. No campo e na bancada. Veña o que veña, hai futuro. Aleluia.
Se cadra vai chegando a hora. Non era sen tempo pero nunca é tarde,
@RCDeportivo
. Fagamos o que marquen os estatutos e oficialicemos o topónimo do noso escudo.
#ve
ñenpraquedar
Rubén de la Barrera, Fran, Gabi Barrós, Nacho Dopico. Catro deportivistas menos no Deportivo. Ten todo o sentido. Todiño, se o propósito é baleirar o club de sentimento. É dicir, baleirar o club. Pesadelo sen fin.
Non hai nada máis simbólico da presión extrema do Dépor que o de Mackay, coruñés, deportivista e capitán. O Ian de onte, que é o mesmo Ian que salvou tantos puntos, podía ter sido calquera de nós por unha razón sinxela: el é un de nós.
#forzamackay
Medrei no Riazor da ‘longa noite de pedra’, ascendín na adolescencia e a Liga colleume no meu primeiro traballo na televisión. Cubrindo o Dépor, claro. Daquel día de hoxe hai 20 anos queda, alén do título, unha chea de lembranzas
#ComoMeVoyAOlvidar
#D
éporCampeónDeLiga
>> FÍO
Como argentino adoptivo, igual que como brasileño adoptivo, siento que la visión internacional, por supuesto española, una y otra vez erra el tiro (con perdón de la expresión) en el análisis de las elecciones latinoamericanas, por simplificar y querer adecuar a lo propio. Sigo.
Me comunican que se ha agotado la primera edición de
#madrid1983
y que ya está aquí la segunda, recién salida del horno. ¡Mil novecientas ochenta y tres gracias!
Chamei a
@Renfe
para comprar un billete, premín a opción "en galego" e xa directamente unha voz gravada pediume o meu número para devolver a chamada "nun prazo máximo dunha hora". Seica o AVE da venda telefónica en galego tamén ha chegar no 22. Non sei se ano ou século.
Un día como hoy, pero de 2002, el Deportivo de La Coruña le ganó 2 a 0 al Arsenal en Highbury y se clasificó a los cuartos de la Champions. Valerón y Naybet convirtieron los goles y Molina le atajó un penal a Henry. Habían pasado 6 días del "Centenariazo".
Cando diciamos que Fernando Vázquez era, a escala, un Arsenio redivivo, tamén era por isto. Agora e sempre, cando falten bombeiros, alí o terán na casa coa mangueira.
El fotógrafo Ricardo Beliel es historia contemporánea de Brasil. En los momentos que llevan el hilo narrativo de un país está su cámara, en la Amazonia, en Brasilia o, por supuesto, en Maracanã. Bebetinho e Romario, desde el lejano 1986, le sonríen. FIO👇🏽
Eu non sei se a última vez que vin gañar o Dépor fóra en Munich. Ou Manchester. Ou así. Pero nada é comparable a xuntar irmáns, épocas, vidas varias en Segunda C, en Fuenlabrada, diante dun pavillón estadio. Os nosos somos nós. Eó.
Hablé con él por teléfono hace unas semanas para un proyecto próximo en Buenos Aires. Voz quebrada, pero la firmeza y la gentileza de siempre. Menotti (así se presentaba él, ni César ni Flaco: Menotti) queda para siempre. A mí también me queda retumbando en la cabeza su "chau".
Con gran ilusión presentamos un proyecto en el que llevamos trabajando mucho tiempo con todo el cariño. Aquí, un collage sonoro de aperitivo para el jueves.
El 15 de abril estrenamos IN SITU, historias contadas a un metro de distancia que proponen viajar a terreno, recorrer lugares, hablar con personajes, volver a los hechos y narrarlos en primera persona. Un podcast con el que detenerse en lo que tenemos al alcance de nuestra mano
Aquella semana confirmamos la dimensión de la parábola de
@LP10oficial
, condensada en este vídeo de 8 minutos, realizado por Álvaro González y con imagen de Carlos Martínez. (3/3).
Grazas a todos os que viñeron á presentación de
#Madrid1983
na Coruña e aínda máis a todos os que tiveron que quedar fóra polo cheo. Xa estamos artellando outra para antes de acabar o ano. Mil desculpas.
(Foto: Carlos Pardellas).
“Queda pelear a tope” foi o que me dixo Cobi hai un ano cando soubo da doenza, coa tranquilidade de sempre, esa receita que nos daba en cada entreno e en cada viaxe europea, viaxes das que fardaba -homenón- de ser o único que fixo todas as da historia do club. DEP, Doc.
En 2007, en Buenos Aires, estiven unha tarde co galego que inspirou a Quino para crear a Manolito. Atopei a un señor de esquerdas, que berraba contra o pago da débeda externa arxentina e votaba BNG. Os camiños da ficción son inescrutables.
Este domingo
@elpaissemanal
lleva en portada un reportaje que hice hace unas semanas sobre la caza a la avispa asiática o velutina. Con fotos de premio del gran Javier Aznar González de Rueda.
Invité a 10 autores y autoras a contar historias locales, investigadas o vividas en primera persona, que se perdieron en archivos o que no tienen eco mediático. El episodio 1 es para un periodista mayúsculo,
@joseprecedo
. Ojalá disfruten escuchándolo como nosotros haciéndolo.
In Situ comienza viajando a Galicia:
@joseprecedo
vuelve sobre una trama de corrupción en iglesias que él mismo investigó hace años, y que la justicia desmontó con escuchas a funcionarios y sacerdotes: le llamaron ‘The Wire rural’. Para nosotros es “La Trampiña”
A repichoca, máis que un bar, foi sempre un viveiro cultural único no miolo da Coruña. Noutros mundos non tan lonxanos habería cartos das administracións para mantela aberta. Pode que aínda estean a tempo. Ou os viveiros acabarán sendo reservas, e daí ao foxo hai só un sopro.
As sabenzas de Arsenio en dous minutos. A gloria da derrota. "Mucho que decir y poco que contar. Hasta fuimos a fallar un penalti cuando no había ni tiempo para respirar. Muchas gracias y que Dios reparta suerte". Aplauso xeral.
En abril se estrena Marbella, el final de un trabajo de más de tres años, entre la investigación periodística con
@NachoCarretero
y el trabajo audiovisual con
@Alberto_Marini
, Dani de la Torre y todo el equipo. Un aprendizaje de lujo. Imos aló!
Estuve en Londres recogiendo tesoros en la orilla del Támesis, un auténtico eje cronológico de la historia de Occidente. Y sobre todo aprendiendo con
@LondonMudlark
.
Cantos dos 25.000 secundaríamos unha campaña ‘Obxectivo 2025’? Eu asino xa mesmo. No camiño, manter equipos aseadiños pra non descer e poñer os poucos cartos, o foco e a paciencia en Abegondo, e daquí a 5 anos subir coa xente da casa. Se o permiten os bancos, claro.
Desde hoy se puede leer en la admirada sección Long Read de
@guardian
nuestra historia sobre la Costa del Sol publicada en
@el_pais
. Con
@NachoCarretero
.
Este vídeo, dunha canle canadense, subiuse hai só 20 horas á rede e ten todos eses milleiros de visualizacións e comentarios de medio mundo, a cada cal máis ilustrativo da importancia dunha lingua. Non sei como non caen máis caras da vergoña.
“Forza Dépor, mañá gañámoslle ao Coruxo!” berráronlle varias veces a
@xoellopez
hoxe no seu superconcerto en Madrid e non sei que cousa nos meteron no miolo e cando chega a vacina ou é así pra sempre (retórico).
O conto do lobo no Courel, o noso tesouro, xeoparque mundial da Unesco. Desgraza máxima. Sen medios permanentes contra o lume. Sábese de vello e agora é todo lamento. E ata máis ver.
Hoxe falamos da Feira das Mentiras, aquela tolemia de cinco días que os fans de Mano Negra vivimos no 1998 no mercado de gando de Salgueiriños. Amais de converterse nun Rock and Roll Circus enxebre, tamén foi o xermolo definitivo deste disco.
Tras el triste final de Mano Negra llegó el debut de Manu Chao en solitario, un 'Clandestino' enorme que catapultó a Chao convirtiéndose en un disco generacional. Hoy lo recorremos junto a
@tarantrini2
@TaboadaLucia
y
@ArturoLezcano
👉
@kultrumlibros
'El crack' (I y II) fueron inspiración y fuente directa para
#Madrid1983
. Y hoy leo feliz que
@manueljabois
incluye el libro en este entrevistón tremendo, de los de sentarse a "abrir el periódico", como dice Garci.
Mañana domingo en
@elpaissemanal
trato de contar el síndrome que amenaza a los músicos. Muchos de quienes lo sufren no lo saben o no se atreven a salir del armario. Ojalá este reportaje ayude a visibilizar el problema.
Hace dos años
@ArturoLezcano
y yo publicamos en
@el_pais
una investigación sobre el crimen organizado en Marbella. Hoy ha arrancado el rodaje de la serie para Movistar basada en esta investigación, escrita con
@Alberto_Marini
y dirigida por Dani de la Torre.
#Ailalelo
Veo el
@InformeRobinson
de
#SuperDeporTeQuieroIgual
y recuerdo a Mauro, a mi lado, hace unos meses en Madrid, llamando a Ricardo Rocha y "sacaneándolo", puteándolo, vamos, aún por aquel gol en contra de octubre del 92. Una vida marcada por aquel momento.