«تلخی زمین را با چه کس خواهی چشید؟» در جایی از رمان “دکتر ژیواگو” یوری می‌گوید: «در نهایت یک روز می‌فهمی که نمی‌شود اسم این نکبت را زندگی گذاشت» پاسترناک زمانی که دست‌نویس رمانش را مخفیانه به ایتالیا فرستاد، به ناشر گفت: «از هم اکنون شما را به مراسم اعدام خود دعوت می‌کنم»/۱

این بچه چقدر مظلوم بود و چه مظلومانه هم رفت. مهندس مکانیک بود، برای درآوردن خرجش کفاشی می‌کرد و اسم کفاشیش رو گذاشته بود"گل‌های رنج" که اسم کتاب شعر بودلره، بوکسور وحامی حقوق کودکان کار بود. زیر شکنجه دژخیمان رژیم کشته شد و جسدش رو تو کانال آب ول کردند. تولدت مبارک رفیق مظلوم من.