یادم اومد هشت سالم بود، تعداد روزایی که نمازم قضا شده بود رو روی یه کاغذ نوشته بودم که همه رو جبران کنم. هرشب هم با گریه به مامانم میگفتم ینی میتونم همه نمازای قضامو بخونم؟ ینی نمیرم جهنم؟ :)))))
@nnumblittlebugg
واقعا ناراحت کنندهست. اینجوریه که هرکاری بخوای بکنی باید از خودت بپرسی نکنه مامانم تنها شه، نکنه حالش بد شه. روان آدم گاییده میشه. ترجیح میدم مامانم بدون من خیلی راحت زندگی کنه تا عذاب وجدان هیچ چیزی رو نداشته باشم.