25 yaşında çocuk kendini sorumlu hissedip yangına motoruyla su taşırken hayatını kaybetmiş, bazı beyefendiler akşam düğüne katılmak “zorunda kalmış”. Bıktık ulan sizden bıktık.
Bir yaz akşamı... Dışarı çıkılmış, açık dondurma almışız, kavun, vanilya, karadut, kakao... Ayakta şıpıdık terlik sağa sola baka baka yürüyoruz... Bu anı düşünerek psikolojimi ayakta tutmaya çalışıyorum.
"Ay'a benzer yüreğim, e doğal olarak takipteyim" sözleriyle Mustafa Sandal'ın Ay'ın Dünya'yı takip etmesine yaptığı vurguyla kıza sen benim dünyamsın göndermesi yaptığını az önce fark ettim.
Uzmanların anksiyete için önerdiği her şeyi deniyorum yürüyüş, egzersiz, soğuk duş, meditasyon… Uzmanlar Türkiye’de yaşamadığı için onlarda işe yarıyor olabilir tabii.
3 gündür spora gitmiyorum gidesim de kalmadı, gidince de hep gidesim geliyor. Cidden hareketli nesneler hareketli kalma, hareketsizler de hareketsiz kalma eğilimindeymiş helal olsun boşuna Newton olunmuyor.
Bir ayda 30-31 gün olması çok fazla, hiçbir şey yetmiyor abicim hayvan gibi uzun. Bir ay maksimum 20 gün olmalı artan günlerden de yeni aylar yapılıp maaş alınmalı.
Konuşmanın ortasında hayatına dair gereğinden fazla detay paylaştığını fark etmek ve artık geri dönemeyecek kadar ilerlemiş olmanın verdiği 3 saniyelik bi susma anı var ya. Allah belamı verse keşke orda.
Evde bi hayvan olması güzel ya, moral bozuk, kimseyle konuşasın yok tak diye yanına bi şey gelip sokuluyor sorgusuz sualsiz. O an hepsinin amk sana bi şey olmasın diye buna sarılıyorsun dert sıfıra iniyor sonra sana bokunu temizletiyor.
Arkadaşlar insanlar onları görmediğiniz uzun süre zarfında kilo alabilir, ilginçtir ki yaşlanabilir, o gün hasta gibi gözükebilir. Görür görmez oha nolmuş sana diye hayvan oğlu hayvan gibi tepki vermenize gerek yok.
Bu b12 neymiş be kardeşim yorgunum diyosun b12 öneriyorlar, unutkan mısın b12, kan mı yok b12, ev kredisi çektin ve ödeyemiyor musun? Doğru tahmin, b12.
Miyop bir insanın kalabalık mekana girip arkadaşlarını bulmaya çalışması büyük gerilim ya. Tam ortada dikilip gözleri kısarak robocop gibi mekanı tarıyorsun, bulamadığın her saniye gerilim artıyor, biri gelip kolundan tutup alana kadar kaderine razı oluyorsun.
Birine şarj aletimi verdikten geri alana kadarki süreçte sadece şarj aletimi düşünüyorum, karşımdaki ne anlatırsa anlatsın sadece izliyorum, beynimin arka planında onun sağ salim bana ulaşması çalışıyor.