“belki denize ulaşır içimizdeki nehirler.”

“kadere kafa tutabileceğime inandıran bir sevgi vardı bende.”

“az sevme bilmiyorum ben. çok sevdiğimdendir bu kadar incinmem.”

“bunca gürültünün içinde senin sessizliğini affetmek çok zor.”

“tutto passa niente si dimentica.” “her şey geçer, hiçbir şey unutulmaz.”

kaybettiğin birini kendi içinizde yaşatmaya çalışmanın verdiği his.

“suskun dururum biraz da ölü.”

“bir umuda nice rüyalar dizdim.”

“hiçbir şey olmamış gibi davrandım ama hiçbir şey olmamış gibi hissedemedim...”

suyun yüzeyinde, suyun dibinde, suyun içinde, suyun kendisi, kıyısına oturmuş izleyeni.

“sen ayçiçeklerinin yüzünü döndüğü güneş.”

“görmek ilk defadır, sonrası hep bakmak.”

“Virandır bağların gülleri viran, ölür mü dünyada dengini bulan?”

“İçimde bir şeyler sana sürüklenir.”

nasipten ötesinin olmadığını bilmeme rağmen kalbimin hüznünü gideremiyorum, sen ferahlık ver Rabbim

“Kasvet miydi çöken üzerimize, yoksa hasret mi?”

“Hüznün lisânı sükûtmuş meğer.”

saç köklerime kadar kırıldığımdan saç uçlarımdan hüznün aktığını hissettiğimden doğan ve batan güneşi artık izlemek istemediğimden sararıp solan yapraklardan daha çok solduğumdan her şeyden en çok senden vazgeçtiğimden