میانگین هوش ایرانیان(۹۷/۱۲) و میانگین هوش آمریکاییها(۹۸) است.
میانگین هوش در
شمال کشور: ۹۷/۰۸
جنوب کشور: ۱۰۸/۹۰
در غرب کشور: ۱۰۱/۷۶
در شرق کشور: ۹۶/۴۵
مرکز کشور: ۹۲/۳۱
لینک مقاله:
این به نظرم نه تنها لایق اکلیل ریدن نیست بلکه کار بسیار خطرناکیه و عملا در حالت Impaired Judgement داره طبابت میکنه. حالا نمیدونم مشکل از سیستمه که نمیتونه نفر رو جایگزین کنه یا سوپرهیرو بازیه.
به نظرم جا داره قوانین کاری رزیدنت ها و اینترن های آمریکا رو اینجا بنویسم:
۱/ ساعت کار هفتگی نباید بیشتر از ۸۰ ساعت باشه.
۲/ بین شیفت ها باید حداقل ۱۰ ساعت وقت استراحت باشه.
۳/ حداکثر ۲۴ ساعت پیاپی در حال خدمت با سقف ۶ ساعت اضافه تر برای آموزش و غیره.
۴/ از هر هفت روز حداقل ...
استاد شاهچراغی که احتمالا همه میشناسنشون،از سال ها پیش(میگم سال ها پیش یعنی در حدی که اتندینگ سن بالا با سابقه امون تو همه رشته ها میگن مثلا ما استیودنتشون بودیم اون موقع هم بود)یه مکتبی داشتن به اسم “چهارشنبه های سیاه”.حالا جریانش چیه؟👇
چی تو مغز یه دانشجوی دکترا با حداقل ۲۴ سال سن می گذره که ساعت ۱۰ شب به استادی که تا به حال ندیده و نشناخته مسج بزنه و برای جلسه کاراموزی هماهنگ کنه؟!
پ.ن: کاش جای تلاش برای بلاگری و تولید محتوا یکم رو شعورتون هم کار کنین. مطمئن باشین به دردتون می خوره.
دقیقا دو سال پیش بود که رفتیم سفارت و بعد از اینکه ویزامون اپروو شد از همونجا مستقیم بلیط گرفتیم و یه زندگی جدید رو شروع کردیم. سخت بود؟ خیلی. خوش شانس بودیم؟ قطعا. ارزشش رو داشت؟ هنوز زوده ولی تا الان به نظرم داشته.
زنی مبتلا به اضطراب منتشر بود. پرسیدم چندتا از نگرانیهات را بگو؟
گفت: قحطی، بیماری، کم آبی، جنگ...
بعد از گرفتن شرححال متوجه شدم که مادربزرگ مرحومش از بازماندگان قحطی بزرگ ایران در گیر و دار جنگ جهانی اول در سال ۱۲۹۸ بود که در آن نیمی از ایرانیان از گرسنگی و بیماری فوت شدند و
این نسل استادای قدیمی که ابیوزر و سکسیست بودن و صرفا بخاطر سن خر داشتن باید «احترام»شون رو نگه میداشتیم واقعا کاش زودتر منقرض بشن. یکیشون که خیر سرش پدر علم ارتوپدی ایران بود ولی از ورودی ما تا ۱۰ ورودی قبلتر هر کی در موردش حرف میزنه فقط همین کسشعر بودنش تو ذهنش مونده.
گفتم شاید جالب باشه که بدونین که his airness آقای مایکل جردن هم با اسکالرشیپ بسکتبال رفته کالج و تربیت بدنی یا رشته مرتبط به ورزش هم نخونده. بیاین به اینم فحش بدین :))))
یه بسته نودل تند گرفته بودم امتحان کنم. پاکت پودرش رو که باز کردم همون یه ذرهای که تو هوا پخش شد به سرفه افتادم. با کلی اشک و آبریزش خوردمش ولی الان نزدیک ۸ ساعت گذشته و جوری معدهام رو به فاک داده که نمیتونم بخوابم :)))
یکی از مهم ترین انگیزههای ما واسه المپیاد دانش آموزی این بود که طلا بشیم و بعدش تیم جهانی، که بریم خارج با دوستامون سفر:)))
حالا امسال میزبان المپیاد فیزیک جهانی ایرانه. طفلکیای گوگولی:)))❤️
کاری به وجود یا عدم وجود خالق جهان ندارم و هزار تا دلیل میتونه وجود داشته باشه برای اینکه یکی دوس داشته باشه فک کنه خدایی هست ولی به نظرم انقد اختلاف دین و علم زیاده که نمیشه جفتش رو قبول داشت.
من تازه بعد این همه سال الان وقتی یکم هاریسون رو ورق میزنم مطالب برام قابل فهم و گویا هست. اونوقت اساتید انتظار داشتن ما بعد علوم پایه این کتاب رو بخونیم و همشو بلد باشیم! خب قبلنا منبع دیگه ای نبوده قبول ولی الان که دیگه این همه منبع مناسب سطح دانشجو در دسترس همه هست.
تو نظریه بازی یک بازی هست به اسم دوراهی زندانی (prisoner's dilemma) که در اون دو بازیکن در مقابل هم قرار میگیرن و هر کدوم دو تا انتخاب دارن: همکاری کنن یا خیانت کنن. اگه هر دو همکاری کنن امتیاز متوسطی میگیرن (مثلا ۳ امتیاز). اگه هر دو خیانت کنن امتیاز حداقلی میگیرن (مثلا ۱) ...
سوالای CCS حل میکنم و خیلی تجربه جالب و متفاوتیه. مریض شبیهسازی شده با شکایتهای مختلف میاد و باید تصمیم بگیری چقد وضعیتش حاده، اقدامات اولیه تشخیصی و درمانی انجام بدی و نهایتا بعد اینکه حالشون بهتر شد توصیه ها و پیشگیری های مربوط به بیماری و سنشون رو انجام بدی. بامزه س :))
یکی از معدود روش هایی که از نظر علمی ثابت شده عمر رو طولانی میکنه کمبود کالری (caloric deficit) هست. اگه شما بدنتون رو بدون اینکه دچار سوء تغذیه بشین با کمبود کالری مواجه کنین، فرایندهای بیولوژیک به جای اینکه منابع رو برای تولیدمثل خرج کنن برای بقای بیشتر خودتون خرج میکنن.
Editor: You didn't stop for a second and think "honey is amazing for Alzheimer's?!". ....Anyway, lots of back and forth between the authors and sleuths here
از دیدن بچه هایی که تازه وارد پزشکی شدن غصه م میگیره. نمیدونم چند درصدشون با درک درستی وارد این رشته میشن و چند درصدشون قراره چند سال دیگه پشیمون باشن.
@iman_the_nerd
نمیدونم به چی این مقاله ایراد گرفتین
رفتین خوندین مقاله رو بعد اومدین ایراد روش شناختی یا آماری گرفتین؟ میدونی برای اینکه مقالهای وارد فراتحلیل بشه باید اعتبارسنجی بشه؟
یا نه، چون پیام نور بوده دارید مسخرهش میکنید!
انقد از سوپروایزر قبلیم بدم میاد و آدم تاکسیکی بود که حتی مقاله هایی که باهاش چاپ شدن هم ذره ای خوشحالم نکردن! واقعا بیرون اومدن از اون کار نکبت یکی از بهترین تصمیم هایی بود که گرفتم.
یادم افتاد یه شاگردی داشتم که دانشگاه آزاد خونده بود تو ایران و بعد از یورک پذیرش گرفته بود و داشت مجدد Bachelor's میخوند توی Biomedical science. بعد یه بار سر کلاس ازم پرسید توی سلول هم اتم داریم؟ :)))))))))
ببینید اینکه یه نفر مجبور هست یه کار رو انجام بده یه بحثه، اینکه یکی افتخار بکنه به کار اشتباهش و بقیه هم تشویقش بکنن یه بحث دیگه. توییت ایشون نرمالایز کردن این مسئلهس که حتی اگه من توانایی جسمی یا ذهنی مریض دیدن رو ندارم ولی باید این کار رو انجام بدم حتی اگه ممکنه به قیمت ...
این به نظرم نه تنها لایق اکلیل ریدن نیست بلکه کار بسیار خطرناکیه و عملا در حالت Impaired Judgement داره طبابت میکنه. حالا نمیدونم مشکل از سیستمه که نمیتونه نفر رو جایگزین کنه یا سوپرهیرو بازیه.
خطای پزشکی باشه. بعد امثال ایشون پسفردا اتند میشن و ممکنه به رزیدنتاش بگه من اون زمان با آنژیوکت تو دستم مریض میدیدم شما هم باید به هر بیگاری تن بدین (که امثالش رو زیاد دیدیم). سیستم غلطه ولی خب وقتی که به اندازه کافی اعتراض نشه و این رفتارها تشویق بشن درست هم نمیشه.
مثلا چند تا مورد ساده که خودم میس کردم و ازم نمره کم شد:
بچه تبدار به مامان باباش باید بگی آسپیرین ندن بهش!
کسی که لوپوس داره باید بهش بگی حتی الامکان تو آفتاب نره!
کسی که تشنج کرده و هنوز تحت کنترل نیست باید از رانندگی منعش کنی!
از بین ایالت هایی که تا الان دیدیم مریلند و ویرجینیا با اختلاف بهترین برای زندگی هستن. هوا نه خیلی سرده نه خیلی گرمه. مردمش نژادپرست نیستن و Diversity خوبی داره. Community ایرانی خوب هم دارن.
اوایل: مرغ درسته میگیریم پاک میکنیم. وسایل سالاد میگیریم، میشوریم و خرد میکنیم.
اواسط: مرغ پاک شده خام میگیریم. وسایل سالاد که از قبل شسته و خرد شده میگیریم.
اواخر: مرغ پخته تکه شده میگیریم. سالاد آماده بسته بندی شده میگیریم.
امروز خیلی روز سرنوشت سازیه. دو تا جبهه قوی با پیشینه تاریخی طولانی قراره با هم سربهسر بشن. من خودم از اواسط دهه ۸۰ طرفدار یکیشون بودم و با اینکه خیلی فراز و نشیب داشته ولی به نظرم امسال تونسته دوباره دل طرفداراش رو بدست بیاره. به نظرتون آلمان میبره یا اسپانیا؟
اگه دیدین که که تو یک قضیه ای از یک طرف ماجرا دارین طرفداری مطلق میکنین، حالا میخواد آخوند، پهلوی، فلسطین، اسرائیل، آمریکا یا هر چیز دیگه ای باشه، بهتون تبریک میگم شما یک گاو هستین.
منم تا مدت ها این خواب رو میدیدم. اکثرا هم این شکلی بود که میرفتم ایران بعد یادم میفتاد که عه من که سربازی نرفتم بعدش غرق در عرق از خواب میپریدم :)))) جالبه برای بقیه هم پیش اومده. واقعیش رو امیدوارم هیچکس لازم نباشه تجربه کنه.
یه سوال جالب (و شایع) خوندم و گفتم اینجا هم مطرحش کنم:
یه اقایی با شک به سرطان مثانه میاد به درمانگاه بیمارستان آموزشی و قراره که سیستوسکوپی بشه. موقع رضایت گرفتن بیمار اصرار میکنه که فقط اتند پروسیجر رو انجام بده و رزیدنتها دخیل نباشن. آیا اتند میتونه پروسیجر رو انجام نده؟
امروز یه بیمار زندانی آوردن سه تا پلیس گولاخ همراهش و دست و پاش هم زنجیر بسته بودن و حتی یک لحظه هم اجازه نداشت باز باشه. بعد که شروع کرد داستاناش از گاز گرفتن مردم رو تعریف کردن فهمیدم چرا :))))
هندوییسم و دین زرتشتی منشا مشترکی دارن (چون مردم ایران و هند نیاکان مشترکی دارن). هر دو بر پایه دوگانگی خیر و شر بنا شدن ولی بعدا دو مسیر مختلف رو طی کردن. زرتشتی ها خدایان خیر رو اهورا و خدایان شر رو دیو نامیدن ولی هندوها برعکس دیو (deva) رو خیر و اسورا (asura) رو شر میدونن.
به نظرم جمله هایی مثل «موفق باشی» یا «با آرزوی موفقیت» از عادتهای بدیه که ما ایرانیا داریم و همش به هم میگیم و فقط بار روانی ایجاد میکنه برای شنوندهش. این همه حرفای قشنگتر میشه به هم زد.
امروز خیلی سبک زندگی آمریکایی داشتم. ظهر غذای کافه تریا خوردم. بعد کار رفتم تنیس. موقع برگشتن هم شام از بیرون گرفتم. فک کنم رنگ پوستم دو درجه سفیدتر شده.
از بین ایالت هایی که تا الان دیدیم مریلند و ویرجینیا با اختلاف بهترین برای زندگی هستن. هوا نه خیلی سرده نه خیلی گرمه. مردمش نژادپرست نیستن و Diversity خوبی داره. Community ایرانی خوب هم دارن.
امروز باید یه چیزی رو میبردم Best Buy پس بدم. چند دقیقه ای اونجا چرخیدم و چیزایی که شاید چند سال پیش خیلی برام هیجانانگیز و جذاب بودن رو نگاه میکردم و هیچ حسی بهشون نداشتم. فک کنم اون دورانی که میتونستم از این چیزا لذت ببرم دیگه تموم شده و این خیلی ناراحتکنندس برام :)
بعضی وقتا دلم برای ایران تنگ میشه ولی بعد از چند دقیقه که بیشتر فک میکنم میبینم چقدر زندگی نکبتی داشتیم و چقدر پر از استرس، بی عدالتی، محرومیت و سختی های بی نتیجه بود ولی خودمون متوجهش نبودیم.