Πρώτη μέρα στο παιδικό σταθμό. Κρατάς σφιχτά εκείνη που έγινε με τη θέληση της ανάδοχη σου. Είναι η πρώτη μέρα στο σχολείο και δεν σε νοιάζει καθόλου αν τα άλλα παιδιά έχουν το ίδιο χρώμα με εσένα ή αν εσύ έχεις ένα παραπάνω χρωμόσωμα. Είναι μια μέρα που θα την θυμάσαι για πάντα!
Ετοιμαζόμουν να πληρώσω τα διόδια Αττική Οδό. Πλησίασε οδηγός στο διπλανό γκισέ. Διαπίστωσε οτι ήταν κλειστό. Του έκανα χώρο να μπει μπροστά μου. Πέρασε, έδωσε το αντίτιμο και έφυγε. Όταν ήρθε και η σειρά μου, η ταμίας μου είπε ότι ο προηγούμενος είχε πληρώσει και για μένα.
Κάθε χτύπημα που δέχθηκε το κορίτσι είναι 10 φορές πιο δυνατό στην ψυχή μου ως δάσκαλος. Με τι πρόσωπο να αντικρύσω την τάξη μου στα μάτια, τι να τους πω; Είναι φορές που νιώθω οτι αποτυγχάνω, νιώθω τόσο μικρός, τόσο αδύναμος.
Ωστόσο η Παιδεία παραμένει ο μόνος δρόμος.
#14
χρονη
H συγκλονιστική Ιωάννα-Μαρία Γκέρτσου: Τυφλώθηκε στη θερμοκοιτίδα, σπούδασε ψυχολογία και ίδρυσε την πρώτη σχολή για σκύλους-οδηγούς τυφλών στην Ελλάδα!
Το ταπεινό ξωκλήσι της Παναγίας στην Ίμβρο, ριζωμένο στη γη, φτερουγίζει στον ουρανό . Κάθε πέτρα, μια προσευχή, κάθε ανάσα του ανέμου, μια ευλογία.
Της Κυριακής.
Να και μια ευχάριστη είδηση μέσα στη μαυρίλα που ζει ολόκληρος ο πλανήτης μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία –
Στη Κίναρο ο στρατός επισκεύασε το σπίτι της μοναδικής κατοίκου του νησιού της κυρά Ρηνιώς.
Έπεσε κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Έσπασε το πόδι του. Δε μπορούσε πια να παίρνει μέρος σε αγώνες. Ο ιδιοκτήτης του αποφάσισε να το πουλήσει σε σφαγείο. Φιλοζωική εταιρία το έσωσε, του έβαλε τεχνητό πόδι και το πήγε κάπου να ζήσει εκεί όπου δε θα το έβλεπαν πια ως πηγή εσόδων.
Προχθές ο πατέρας της έκλεισε τα 93. Μετά βίας λέει καμιά κουβέντα που και που. Όμως κάθε φορά που μπαίνει στο δωμάτιο η μαμά της, στα 84 αυτή, για να δει πως τα πάει, εκείνος χαμογελά και της λέει:
- Καλώς την ομορφιά μου!
Στο αυτοκίνητο για το σπίτι, λίγα λεπτά μετά την υιοθεσία.
Πόση δύναμη κρύβει αυτή η φωτογραφία, πόση αγάπη!
Λάμπει σήμερα που είναι η μέρα των κατοικίδιων ζώων, δηλαδή της οικογένειας!
#παγκοσμια_ημερα_κατοικιδιων
#nationalpetday
Η μάνα είχε άνοια όταν την πήγε στο Ίδρυμα.
Δεν γνώριζε πια κανέναν.
Μια μέρα της πήγε το αγαπημένο της ζακετάκι.
- Καλώς τον! του είπε μόλις τον είδε.
Φτερούγισε η καρδιά μέσα του
- Με γνώρισες λοιπόν; τη ρώτησε όλο αγωνία
- Όχι, του είπε εκείνη, αλλά ένιωσα πως σ' αγαπώ πολύ!
Να ψάχνεις ανθρώπους που σε βλέπουν και γυαλίζουν από χαρά τα μάτια τους. Που τους λες "έρχομαι" και σου λένε "γρήγορα, σε περιμένω". Που σου χαϊδεύουν τη ψυχή με την αγάπη τους, που αν φύγουν για λίγο, η σκιά τους μένει και σε φυλά. Όταν τους βρεις κράτησε τους κοντά σου!
Μπαμπάς και γιος, τουρίστες, με 40 βαθμούς και ντάλα ήλιο, αντί μόνο να αράζουν, ο μπαμπάς πήρε από το χεράκι τον γιο του να μαζέψουν τα σκουπίδια που πέταξαν άλλοι, σε μια παραλία που πιθανότατα δε θα ξαναδούν.
Αν μπορούν αυτοί, τι λες, δε μπορούμε όλοι;
Μια γενιά που μπάλωνε τρύπες στις κάλτσες αντί να τις πετάξει, που έφτιαχνε εσώρουχα από τα περισσεύματα υφάσματος Τίποτα δε πετούσαν, τίποτα δεν πήγαινε χαμένο! Εκτιμούσε πράγματα και ανθρώπους! Ας μάθουμε από τις γιαγιάδες να ράβουμε σχέσεις, κ να κεντάμε ξανά την αξία της ζωής
O 70χρονος Francis Romero ήταν σε κώμα στο νοσοκομείο. Ο σκύλος του, στον οποίον είχε επιτραπεί να μένει μαζί του, δεν έφυγε από κοντά του ούτε στιγμή. Ύστερα από ένα μήνα ξύπνησε και ρώτησε:
- Πού είναι αυτός ο λευκός άγγελος που μου ψιθύριζε στο αυτί ότι όλα θα πάνε καλά;
Οι παλιές τηλεοράσεις, θα το θυμούνται πολλοί, δεν είχαν τηλεκοντρόλ. Έπρεπε να σηκωθείς από τον καναπέ, το κρεβάτι, τη βόλεψή σου για να αλλάξεις κανάλι.
Έτσι γινόταν και η εκπαίδευση για τη ζωή..
Μάρμαρος είναι το μέρος της Ίμβρου που κερνάει αυτή την θεϊκή δροσιά.
Αξίζει να διασχίσεις όλο το νησί για να βρεθείς στην αγκαλιά τούτου του καταρράκτη.
Ομοίωμα του Γεώργιου Καραισκάκη, από πλαστελίνη. Έργο μαθητή του ΕΕΕΕΚ Θήβας (Ειδικό Σχολείο Λουτουφίου). Ένα αποτέλεσμα συνεργασίας δασκάλου, μαθητών και κυρίως ψυχικής ομορφιάς!
Χίλια Μπράβο!
Ξέρεις πως θα καταλάβεις ότι έχεις γιατρευτεί;
Όταν διηγείσαι αυτά που πέρασες δίχως θυμό, δίχως θλίψη, δίχως καμιά πικρία.
Τότε, ναι!
Είσαι καλά!
Pic Ίμβρος
"Στον Κεραμεικό, επί της Λεωνίδου στο ύψος της Πλαταιών, κάποιος είχε αυτό. Κάποιος σκέφτηκε τους άλλους. Καθώς ετοίμαζε το πρωινό του.
Μεταξωτοί άνθρωποι ρε συ. Μεταξωτοί. Κεριά στα σκοτάδια. Κι αυτό είναι όλο. Και αυτό είναι τα πάντα."
Στα λιμάνια, των φάρων οι ριπές
ανάψανε φωτιές, αχ μην κλαις...
.................................................
Παγκόσμια Ημέρα Φάρων σήμερα.
..................................................
(Στη φωτό ο φάρος του Γέρο Γόμπου στο Ληξούρι Κεφαλλονιάς).
Η ανείπωτη στιγμή που η μητέρα ακούει την καρδιά του πεθαμένου της παιδιού, να χτυπά στο στήθος αυτής της κοπέλας, ύστερα από επιτυχημένη μεταμόσχευση.
- Κύριε μπορώ να μείνω μέσα στο διάλειμμα; Πονάει το κεφάλι μου.
- Να σου δώσω παυσίπονο; Αλλά πρέπει να φας κάτι. Έχεις φάει;
- Έχω πει λίγο γάλα..
- Μα είναι 12:15. Να πάρεις να φας.
- Δεν έχω χρήματα κύριε....
- Πάμε μαζί στο κυλικείο...
Κάθονταν σκεπτική
Μπαίνει στο λεωφορείο βιαστική γυναίκα με σακούλες. Σωριάζεται δίπλα στη γιαγιά χτυπώντας την μ' αυτές. Εκείνη σιωπηλή
- Γιατί δε της μάλωσες; τη ρώτησαν
- Είναι σύντομο το ταξίδι μου μαζί της.Κατεβαίνω στην άλλη στάση. Δεν έχει νόημα, είπε.
Έτσι κ στη ζωή
Πάμε και κάνουμε κήρυγμα την ώρα που το μόνο που χρειάζεται είναι μια αγκαλιά.
Φωτό: οι περίφημες παπαρούνες της Ίμβρου. Πουπουνίτσες. Μοναδικές σα την αγκαλιά!
Μία γριούλα πέρασε και με φίλεψε σύκα.
- Με γνωρίζεις κυρά μου; τη ρώτησα
-Όχι παιδί μου, πρέπει να σε γνωρίζω για να σε φιλέψω; Άνθρωπος είσαι, άνθρωπος είμαι, δε φτάνει;
Ένα δροσερό κοριτσίστικο γέλιο.Έφυγε.
Έτρωγα τα σύκα και με δρόσιζαν τα λόγια της γριάς!
Ν. Καζαντζάκης
Καλημέρα και καλό μήνα! Αυτή είναι η Κουτσαπιά ή δέντρο του Ιούδα. Λένε πως ο Ιούδας όταν μετανόησε από την προδοσία του Ιησού κρεμάστηκε σε μια ολόλευκη κουτσουπια. Πέρασε τρεις μέρες μέχρι να πεθάνει βασανιστικά και το δέντρο από την ντροπή του άλλαξε χρώμα από λευκό σε ροζ.
Γύρισε κατάποκος στο σπίτι. Στην είσοδο η σχεδόν ετοιμόγεννη κοπέλα του 3ου προσπαθεί να κουβαλήσει σακούλες με ψώνια. Την βοήθησε μέχρι το διαμέρισμά της. Την επόμενη βρήκε τάπερ στην πόρτα του με φρέσκια μηλόπιτα.
-Μ αυτά που με βοήθησες να κουβαλήσω την έφτιαξα
Καλή απόλαυση
Η Παναγία η Ελεούσα.
Στη Ίμβρο.
Μαθαίνει στο Αιγαίο τα τραγούδια του ουρανού. Αγκαλιάζει με τρυφερότητα τον πόνο των ανθρώπων και δροσίζει τον νόστο μας.