Soracak soru, söyleyecek söz bulamamaktan, dişlerini sıkarak susmaktan, gözünün yaşını içine akıtmaktan, sessizce evinin bir köşesinde şehidinin fotoğrafına sarılmaktan başka elinden bir şey gelmeyen, tüm şehit anaları, babaları, eşleri ve gül kokulu evlatlarının üstümüzdeki vebali için… Vallahi #aslamüsaadeetmeyeceğiz Bizim tarafımız belli! Söylenmesi gereken sözlerin, sorulması gereken soruların binde biri: 185 saniye.

Kemal Kılıçdaroğlu’nu #CHP kurultayında şaibe soruşturması kapsamında tanık olarak ifadeye çağırdılar. ••• Ak Parti’nin “karşı mahalle”yi bölüp, rakip kırma hamleleri konusunda başarılı siyaset mühendisliği sadece “bu hedefine” artı yazar. Çünkü bu tarafta millet; Ak Parti’nin ve CHP’nin bir futbol takımı olmadığını, ve siyasetin “derbi maçı” ruhunun “kabak tadı”verdiğini açıktan konuşmaya başladı. Milletin haline, kalbine, evine, ruhuna, cüzdanına bakılınca hem iktidar hem muhalefetin millete faydası olmayan ve “karın doyurmayan” bilek güreşi, halkı başka ve yeni bir mahallede toplayabilir! Buna sokakta “dip dalga” anketlerde “kararsız seçmen” diyorlar… Oran %36… #SONDAKİKA #KemalKılıçdaroğlu #MansurYavaş #ÖzgürÖzel #RecepTayyipErdoğan #YavuzAğıralioğlu #MansurYavaş #ÜmitÖzdağ #Ekremİmamoğlu

Her yer bizimdi… Her yer memleketimiz olmaya başladı… Yüreğinizle var olun… Evimizde şeref bulduk…

RT @SonerAhmetOZ: Bugün çok güzel insanlarla taşıtım, ayağınıza sağlık. @drzaimsihlioglu 🇹🇷🗝 @APartiDenizli @Aparti #Aparti #YavuzAğıralioğ…

#Denizli 🔑 -Fotoğraf çekelim mi abi! -Tabiii :) Gel, gel… -Paylaşalım mı? -Boşuna mı geldik, Yavuz Başkan’a? Paylaş ki herkes görsün abi… Gök gözlü, akça yüzlü kızlarımız için… Dur durabilirsen… Kıyama kalktık bir kere! Durdur durdurabilirsen…! #YavuzAğıralioğlu

İstanbul’da hava yağmurlu, Cuma namazı çıkışı… Kapıda 60-70 kişi yığılmış çıkmaya çalışıyoruz… Herkesin ama herkesin ayakkabılar elinde yukarı kaldırmış “nezaket” gösteriyorlar, altları ıslak birinin üstüne değmesin diye… Ama şıp şıp damlıyor tabi ayakkabılardan sular… Ayakkabımı aldım, çıkışa doğru ilerlerken yüksek sesle: “Abiler…” dedim… “Üstlerimize ayakkabı değmesi, başkarımıza suyunun damlamasından iyidir…” Askeriye’deki “hazır ol” emri gibi 60-70 kişi aynı anda indirdi ayakkabıları… Ve üstüne hep bir ağızdan: “Doğru valla ya…” “Tabi tabi…” “Adam doğru söylüyor…” Sesleri arasından geçtim… Peki ne öğrendik? 1- Doğruyu söylemenin ve sonuç almanın koşulu “doğru yerde, doğru zamanda, doğru şekilde ve ihtiyaç anında söylemektir…” 2- Bir şeyleri düzeltmek istiyorsanız “ses çıkarmanız” gerekmektedir… #hayirlicumalar #İstanbul

BU TERSLİKTE BİR İŞ VAR. Yok yok vallahi, kesinlikle var. Ya Sn. Cumhurbaşkanı’nın kurmaylarından bir kısım ya da Ak Parti’nin içinde bir ekip, halkın gözünde iktidarı bitirmeye kararlı. Bunun başka bir açıklaması olamaz. Benim merak ettiğim bunca derdin sıkıntının arasında bu konu nasıl işledi ve yürüdü? Yani kimin aklına geldi? Aklına gelen ilk kime gitti? Konu nasıl önerge, yönerge ya da her ne zıkkımsa o seviyeye geldi? Nasıl oylandı? Nasıl oy birliğine varıldı? Mesele koltuk meseleleri olunca birbirlerine “düz giden” iktidar - muhalefet cephesi bu konuda nasıl ittifak oldu? Vatandaşın hakkını gözeten “muhalefet” bu konuya muhalefet etmedi mi mesela? Bir tane! Sadece bir tane! Aklı başında, Allah’tan korkan, kul hakkından çekinen, memleket evladı da çıkıp; “yahu durun kardeşim, onda birimiz kadar maaş alan milletin cezalarına, vergilerine, okuluna, hastanesine, yediğine içtiğine %40-50 zam yapıp soluklarını kestik. Zaten israfa ve kötü ekonomiye tepkiler çığ gibi büyüyor, bu iş olmaz, millet sandıkta canımıza okur, trafikte ceza ödemeyelim derken, sandıkta trafikten men ediliriz…” falan gibi bir şey demedi mi? Yoksa (!) Haşmetli vekil taifesi bütün bunların farkında da; gemiden inmeden önce son kertede; “ne kurtarırsak o kâr, yiyiniz efendiler yiyiniz” görüşü üzerinde bir mutabakat mı sağlandı? Ne diyeyim… Allah çarşınıza pazar versin! Hayırlı Cumalar

@zekibahce Daha önceki yayınımızda kendisine “Size bir Amerikan askerine cevap verir gibi cevap vermemek için kendimi zor tutuyorum demek zorunda bırakmıştı beni, biraz “değişik” bir beyefendi…”

Uzun zamandır bir eseri bu kadar etkilenerek dinlemedim… Bu kadar kendimden bilmedim… İkinci dinleyişimde sözlerini ezberledim… Yazanın, söyleyenin, emeğine diline sağlık… ☝🏼🇹🇷

@Doganoztaskin Allah var etsin, ömrü uzun olsun inşallah… Cennette de Bilâl-i Habeşi (RA) ile haşretlesin rabbim… @muhalifxxl @Doganoztaskin

Cennet mekan #ŞehitBinbaşı Murat Kemal Yetişen ağabeyin bu videosunu dünden beri kaçıncı izleyişim bilmiyorum… Bugün evlilik yıldönümü… Yarın kızının doğumgünü… Zeybek’lik bir ruhtur… Bir davası olan, davası uğruna her bedeli ödemeyi göze alanların ruhudur… Çile çekenlerin, eyvallah etmeyenlerin ruhudur… Özel Harekat ve Özel Kuvvetler için de ayrı bir yeri vardır… Dünden beri Özel Harekat’ta eğitim verdiğim yıllarda mezun ettiğimiz onlarca öğrencim aradı. Onlarcası şehidimizin bu videosunu bana yollayıp durdu… 2016 yılında 17. Dönem öğrencilerimin mezuniyet gecesi hayatımın en unutulmaz gecelerindendi… Yüzlerce babayiğidim haftalar öncesinden sözünü aldılar. Mezun oldukları gece çıkıp ortalarına Zeybek oynayacaktım… Gün geldi çattı… Ellerinden kaçış yok tabi çıktık oynadık… Ne güzel günlermiş… Dün gece YouTube’daki videosunu açıp bir daha izledim… İzledik… Düşünüyorum da vallahi ne mutlu bize… Biz kazananlarız… Biz vatan sevdasıyla yolu doğru olanlarız… Biz kirli hesapları bile temiz terazide tartanlarız… Biz inananlarız… Biz varız… Siz çoksunuz, ama yoksunuz! BİZ VARIZ! Biz anasının duasını alanlarız… Size lanet bize rahmet var! Terör ve sevicileri KAHROLSUN! ÖZEL HAREKAT VAR OLSUN! BİR ÖLÜR BİN DİRİLİRİZ! VATAN SAĞOLSUN! #sehitmuratkemalyetisen #vatansağolsun #özelharekat #özelkuvvetler Link: 🔽

1. Fotoğraf: Tarih: 5 Şubat 2023 Babamı toprağa vereli 22 gün olmuş… Cenazeden sonra şehir boğuyor… Biraz hava almak için bir kaç gün dağa taşa vuruyorum kendimi… Dönüş yolu. Yer: Konya Saat: 20:19 Gaziantep’e yola çıkmadan önce pencerenin kenarında düşünüyorum; “çok yağmış ya acaba sabah mı çıksak?” Derken çıkıyoruz. Gaziantep varış: 6 Şubat Saat 02:00 civarı… Yol yorgunluğu ile nasıl uyuduğumu hatırlamıyorum. 2 saat sonra nasıl uyandığımı hatırlamadığım gibi… 2. Fotoğraf Deprem olalı dakikalar olmuş bende saçma bir sakinlik. Evde her şey paramparça yıkık dökük… Bana yüklenen bir sakinlik. Bütün bina dışarda biz hariç. Çünkü “merdivenler asla kullanılmaz” Küçük bir valiz yapıp acil ve değerli eşyaları alıp bir daha asla dönemeyeceğimiz evime son kez bakıp bir kaç fotoğraf çekip çıkıyorum. 3. Fotoğraf Küçük kıyamet… Mahşer meydanı… Tek fark insanlar araçlarının içinde… Ara sokaklardan ana yollara çıkmaya çalışıyoruz. Önümdeki araba sürekli kornaya basıyor… Sokağın köşesinden başka araç yüzünden geçemiyor, herkes çığlık kıyamet bu adamcağız ağlayarak bağırıyor: “annem kavaklıkta bina çok eski kesin yıkıldı o yaşlı evde yalnız ona yetişmem lazım” diyor… Hareket edemeyen yolu daraltmak zorunda kalan; “benim arabaya vur ittir geç abi, ne önemi kaldı dünyamız başımıza yıkıldı zaten…” diyor… Önümdeki vura vura arabası paramparça olana kadar bastırıp yarıp geçiyor… Yolu açıyor… Fotoğraftan 5 saniye sonra soldaki bir site görüyorum yerle bir olmuş önü kızıl kıyamet… Eyvah! diyorum… Deniz…! Öğrencim… Kardeşim… Oğlum gibi… Deniz bir narin… Bir efendi… Ah deniz diyorum… Durmak istesem ezip geçecekler… Mahşer gibi trafik… Daha anamı aramamışım… Çivi gibi bir sızı saplanıyor içime… Telefona sarılıyorum… Çalıyor… Kalbim yerinden çıkacak… Çalıyor… Açmıyor… Sesli halüsinasyon duyuyorum bazen “alo” diye ses geliyor gibi oluyor… Yok diyorum… Dişlerimi sıkıyorum… Aç ulan! Aç şunu! Bir daha çalıyor… Yok… Ah Deniz! diyorum… Üç gün enkazını arayacağımı sonunda cansız bedenini bulup ellerimle defneceğimi bilmeden… Bütün ailesiyle birlikte gidiyor deniz… Berkay ve Ailesi gibi… Sezai Abi ve Ailesi gibi… Murat abi ve çocukları gibi… Gittiler… 4. Fotoğraf Aşağıda yazacağım ana ait değil… O an gibi onlarcasından birini düşünürken dalıp gittiğim bir köşede bir kardeşimin çekimi… Depremin üstünden bilmem kaç gün geçmiş… Takvimlerden haberim yok… Bir gün Hatay, üç gün Islahiye, iki gün Nurdağı, beş gün Maraş… İftar organizasyonları, genel dağıtımlar yapıyoruz… Olmayan evin yolunu unutmuş, mezcup hayatı gibi bir hayat yaşıyoruz… Daha derin yaraları gördükçe şükretmeyi kendime nimet sayıyorum… Ve bir an… Fotoğrafını bile çekemiyorum… Yıkık bir yatak odası… Bir duvarı sağlam… Kırık bir komodin… Üzerinde küçük bir defter sayfasına yazılmış ama defterden koparılmamış bir not: “Babacım sabah beni okula sen götürür müsün?” Tam oraya dizlerimin üstüne oturuyorum kilitlenip… Muhtemelen benden önce biri görmüş ve deftere dokunmaya cesaret edememiş… Aynı benim oturduğum yere oturmuş… Karşı duvara sabunumsu bir şeyle hayatımın dersini yazıp gitmiş… “6 Şubat sabahına herkesin bir planı vardı…” Bir deftere bir duvara ne kadar baktım… Orda ne kadar oturdum hatırlamıyorum… Aradan bir kaç gün geçti bir dostuma anlattım… Keşke fotoğrafını çekseydin dedi… O an şunu öğrendim insanı aşan acıların fotoğrafı bile olmuyor… Hiç bir şeyin onu aşamadığı güzel Allahım… Bizi “aşan” acılarla bir daha imtihan etme… Amin… #6subat #6subatdepremi #6subat2023 #6subatdepreminiunutmayacağız #6subattakaldık

Anonim? BEN SENİN ANONİM! X platform’da çok anormal bir durum gözlüyorum. İktidar ya da muhalefetin çok koyu savunucusu isimler var. Ama çok koyu, neredeyse kapkara. Birbirlerini “troll” diye suçluyorlar. Savundukları partilerin enteresan bir şekilde yanlışlarını manipüle etme konusunda iyiler. Ancak sorun burası değil. Sorun paylaşılan içerikler ve altında devam eden diyaloglar… Durup dururken, gerçekten durup dururken ortada hiç bir şey yokken, aşağı yukarı “karşı mahallenin” ne kadar saldıracağı kestirilebilir bir konuda aniden bir gönderi paylaşıyor eleman. Bu gönderi genelde “mahallenin kutsalına” oluyor. Hiç bir sebep yokken aniden yapılan bu “işaret fişeğinin” ardından gönderinin altı “TOM & JERRY” kovalamacasına dönüyor etraf toz duman… Analar bacılar… Sinler, kaflar… Küfür olmayan ama küfürden beter laflar… Screenshotlar vs… vs… Az önce ilk kez üşenmedim… Yorulana kadar yorum okudum… Sonra şöyle bir durdum… Sonunda buldum… İnsanların karnı genişledi sanırım… Karşılıklı bir alan memnun veren memnun durumu var gibi… Sokakta kimsenin kimseye söyleyemediği sözler, diş sıkıp hırsla parmaklarla tıklanınca kimseye koymuyor gibi… Düşününce eskiden sırf hakeme küfretmek için maça gidenlerle aynı kişiler olduğuna yemin edesim ama ispat edemeyeceğim için vazgeçesim geldi… Ben galiba hala ilkokuldayken anneme küfrettiği için ben onu döverken taşa çarpıp dişi kırılan arkadaşım yüzünden müdürden yediğim tokatla gurur duyan kafadayım. Ve galiba bununla gurur duyarak öleceğim… Allah hiç kimseyi anasına bacısına küfrettirmekten rahatsız olmayacak izzetsizlik seviyesiyle imtihan etmesin… Zira imtihanın ne zaman biteceği belli değil ama hangi sorunun kaç puan ettiği aşağı yukarı belli… #6subat

@muhammt__sahin @anahtarparti06 @mzgokhanozdemir ⏳

@GaziantepAParti @ymmmuratuzumcu Siyasetin yakıştığı nezaketle ve asaletle gösterdiğiniz “ev sahipliği” için ben teşekkür ederim. Milletin duasına, Allah’ın rızasına mazhar olun inşallah… @ymmmuratuzumcu @babamustafa02 @muhammedozcan27

Tarihin en kalabalık “kararsız seçmen ordusu” neden artıyor, nereye doğru kayıyor? Koalisyonların ülkeye verdiği zararı anlatarak, “tek başına iktidar ve istikrar” söylemiyle başarılı bir iletişim dili geliştirip iktidar olan Ak Parti nasıl oldu da “ittifaksız siyasetin” imkansızlaştığı bir siyaset iklimi doğurdu? Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ile Yavuz Ağıralioğlu hangi konuda aynı fikirde? @elifdsenturk @yavuzagiraliog #YavuzAğıralioğlu #RecepTayyipErdoğan #AkParti #Cumhurbaşkanı #AnahtarParti

@anahtarparti06 @yavuzagiraliog ☝🏼

Futboldan bir sahne geldi aklıma… Maçın stres yüksek anlarından biridir. Takım olarak ne kadar iyi ve baskın bir oyun kursanız da bir türlü gol gelmiyordur, forvet akıl almaz hatalar yapıyordur, top defalarca direkten dönüyordur. Artık “forvet” maç sonu kabağın ona patlayacağını hissediyordur. Herkes gergindir, gerginlik oyuna, oyun oyuncuya yansıyordur. Zaman daralıyordur. Son dakikalarda bizim “beceriksiz forvet” rakip defansla ceza sahası içinde mücadele ederken ayağına dokunulmadan kendini bırakıverir yere… Tribündeki 30 bin kişinin hepsi de faul olmadığını bilir bilmesine ama “aaaaaaaAAA, yyyyuuuhhhh!” diye naralar yükselir… Bizim forvet alır tabi gazı… Yerde taklalar atar, yuvarlanır, yuvarlanır… Yetmez ayağı sekiz yerden kırılmış gibi ağlanır, sızlanır… Topu da, golü de, maçı da kaybetse hiç önemli değildir, çünkü artık 30 bin kişinin şahitliğinde “mağdurdur” Burdan sonra senaryo ikiye bölünür: 1- Penaltı kararı çıkarsa; iki üç kez topallar sonra zıpkın gibi dikilir topun başına… Ağrıdan sızıdan eser kalmaz, kandırmıştır artık hakemi, bilek ve omuz gücüyle yapamadığını penaltıyla yapar… 2- Hakem bu oyunu yemez de; “aldatmaya yönelik hareketten” sarı kartı patlatırsa bizimkinin ağrısı bir türlü geçmez, yerden kalkmak bilmez… Maçı kaybetmek önemli değildir artık, bizim ki mağdur ve seyirci arkasındadır artık, kim istemez? Sakatlanmıştır gariban… Hakem hakkını yemiştir vs vs… Kimse hatırlamaz, kaçırdığı golleri kimse artık forveti kötü bilmez… Türkiye’de; siyaset futbol gibi, siyasetçilik oyun, vatandaşlık taraftarlık gibi oldukça, ülkede böyle forvet de, böyle tribün de, böyle hakem de, “ya hepimiz ya hiç birimiz” diyen zihniyet de bitmez… Bitebilmez… Siyaseti ait olduğu asalete, ciddiyete ve mesuliyete çekip, milletin siyaseti ve siyasetçiyi konuşmasına gerek kalmayan, siyaset entrikalarının dizi senaryolarını aratmayan halinden kurtaracak, sakin ve asil bir devlet yönetme maharetini nasip etmesini yağmur duası gibi birlikle dirlikle isteyen bir ülke olma duasıyla…

Milliyetçi cephe ittifakı olur mu? (İyi Parti) Müsavat Dervişoğlu: “Milliyetçiler artık birbiriyle yarışmayacak…” (Zafer Partisi) Ali Şehirlioğlu: “Dünkü mitingimizde de, bugün Silivri önünde de hiçbir partiden destek görmedik, geçmiş olsun ziyaretleri dışında bir destek almadık." (Anahtar Parti) Yavuz AĞIRALİOĞLU “Diğer parti liderleri siyaseten çok tasvip ettiğimiz liderler olsaydı parti kurmazdık. Biz kimsenin B planı değiliz.”