Een objectieve kijk op de figuur en ideeën van Musk is in de Vlaamse media helaas onmogelijk geworden. “Musk is een gek, Amerika is een gevaar”. Dat is het enige narratief dat nog gevoed met worden. Voor te weten wat er in Amerika echt gebeurt, moet je helaas buitenlandse media als de The Economist en WSJ lezen. Deze week aan de beurt: “Tesla-schaamte”. “Vele Tesla-rijders” zouden zich zogezegd doodschamen omwille van Musk. In werkelijkheid hebben media zelf een oproep moeten doen om die getuigenissen toch maar te vinden. Maandenlang Musk afbeelden als een zot en dan mensen optrommelen die dat verhaal komen bevestigen. Sjah. De weken ervoor ging het over “de massale onvrede over X”. In werkelijkheid: een zeer kleine groep bobo-intellectuelen, die vooral een probleem hebben met naar andere meningen te luisteren. Over een paar maanden zitten ze trouwens terug op Twitter alsof er niets gebeurd is. Je hoeft geen die-hard Musk-fan te zijn om apprecitatie te hebben voor veel van wat hij gepresteerd heeft in het verleden en wat hij nu aan het doen is. De progressieve linkerkant hield vroeger trouwens van Musk. Niemand deed meer voor elektrische voertuigen en hernieuwbare energie mainstream te maken. In het verleden doneerde Musk steevast aan Democraten. Wanneer werd Musk verdacht voor de @bsoenensvrt 'en van deze wereld? Juist: vanaf dat hij zijn steun uitsprak voor de democraten. Bijna alles wat Musk doet is nochtans rationeel ergens te verklaren. Zijn strijd voor vrije meningsuiting bijvoorbeeld is een reactie op iets wat in Vlaanderen ook gaande is, maar wij amper durven benoemen. Van zodra je uit een bepaald venster van meningen stapt word je als zot omschreven. Terwijl veel van de dingen die langs rechter-of linkerzijde tien jaar geleden “extremistisch” waren, nu gewoon mainstream zijn. Een grondstroom in de samenleving kan je proberen te verhullen. Maar je maakt ze er natuurlijk enkel sterker door. Hetzelfde verhaal met DOGE. In onze media is dat een staatsgreep. Voor een Amerikaan een perfect democratische doorgedreven audit van de uitgaven van de Amerikaanse overheid. Een taak die - ironisch genoeg- politici en media ginder en bij ons totaal verwaarlozen. Enkel "meer overheid" kennen ze nog. Wat je in Vlaamse media niet zal lezen: dat DOGE In de eerste drie weken alleen al een reeks extreem bedenkelijke uitgaven aan het licht bracht, waaronder buitensporige administratieve kosten, onverantwoorde subsidies en bizarre vormen van ontwikkelingshulp. En ja, de werkmethode is extreem. Maar wat is het alternatief? In ons land heeft elke regering ook zo zijn versie van DOGE. In Vlaanderen heeft dat “de uitgaventoetsen” en “brede heroverweging”. Kostprijs: 10 miljoen euro. Resultaat: nul komma nul. De administratie lacht daar eens goed mee. Ze weten ook wel dat ze dat makkelijk kunnen afwimpelen. Sommige departementen weigeren er zelfs openlijk aan mee te doen. Ook Brussel en federaal hebben van die varianten. Telkens hetzelfde liedje: giga-uitgaven om "overheid efficienter te maken". Enkel een paar consultants worden er beter van. Dat je dan een iets harde hand nodig hebt om orde op zaken te stellen: zo gek is dat echt niet. Meer nog: het is wat mensen verwachten dat politici doen. In de VS maar ook bij ons. Hoe meer media Musk afdoen als een gek, hoe meer ze zich aan die grondstroom in onze samenleving mispakken.

Er is al veel gezegd over het inzetten van militairen voor politionele taken. De territoriale reserve kan een oplossing bieden, maar een duidelijk juridisch kader moet wettelijk vastleggen wat hun taken wel en niet zijn. Beide zijn opgenomen in het regeerakkoord.

Nog enkele: - waar eindigt notie ‘statische bewaking’? Ambassades - Nucleaire centrales - Gevangenissen bij staking - Koninklijk Paleis - Havengebieden… - hiervoor werd juist enkele jaren geleden de DAB van FedPol opgericht, die men al te makkelijk doorsluist naar andere korpsen