کی‌ام من دور از آن گل‌چهره همچون غنچه دلتنگی گرفتار جنون دیوانه‌ای با سایه در جنگی #مرادی_استرآبادی

شاخش همه شد سرکشی و برگْ همه ناز سروی که به یاد تو در آغوش کشیدیم

@hossein_jannati ز شهر دوست می‌آیم پیام عشق بر لب‌ها به تلقینی کنم آزاد طفلان را ز مکتب‌ها

شامم چه نام دارد؟ ژرفی که وهمناک است! بر بام من چه بارد؟ برفی که سهمگین است سرد است سرد جانم، یخ بسته استخوانم گویی که خانمانم قطبی‌ترین زمین است سیمین بهبهانی

@ferani666 مقام وصل نایاب است و راهِ سعی ناپیدا چه می‌کردیم یارب گر نبودی نارسیدن‌ها؟! همه از بیدل

@bloodymulberry سرشکی محو مژگانم چکیدن نیست مقدورم

@Liliam2906 در معرض خورشید سها را چه نمایش؟ با نور تجلی چه ضیا نارِ قبس را؟

@ferani666

@ferani666 گر‌ به پرواز و گر از سعیِ تپیدن رفتم رفتم اما همه‌جا تا نرسیدن رفتم

@Malakut7 پهلو به حیات ابدی می‌زند آن زلف این است سوادی که به اصل است مطابق صائب

@khorshiiiidd سیاووشش*

@hanieh35 @Diary___00 در جهان تو اگر باده نبود جای ما مردم آزاده نبود گر نه مِی بود فراهم ما را خفه می‌کرد یقین غم ما را همه از غصه ورم می‌کردیم زحمت از بزم تو کم می‌کردیم

@khorshiiiidd در آرزوی یک تن هم‌جنس _که عنقاست_ از بس‌که تپیدیم شکستیم قفس را

دهان از تنگیِ بسیار بیرون افکند او را نه از شوخی‌ست گر بیرون کند چون گل زبانش را نظام دستغیب شیرازی

@rezvaneh خس را نمی‌برد که گهر بر سر آورد

رسیدن تا شهادت‌گاهِ کوی‌ او ز من ناید که پیش رو ز سیل اشک صد دریای خون دارم

@Yeg_ana که در‌ گنبد ز بی‌مغزی صدا بسیار می‌پیچد

@hanieh35