ما یه پدر و پسر همسایهمونه که پدر ۸۷ سال و پسر ۶۵ سالشه.
مادر خانواده فوت شده
و پسرشون معلولیت جسمی و ذهنی داره و روی ویلچره.
هر روز عصر پدره بچهشو میاره بیرون باهم دور میزنن توی پارک و برای پسرش شعر میخونه.
با هر کسی هم صحبت میکنه میگه
من به پسرم افتخار میکنم.