Tarifsiz bir üzüntü içindeyim, tüm gün ağlamaktan gözümde yaş kalmadı. Ben biraz uzun bir şeyler yazmak istiyorum izninizle, belki yeri ve zamanı değil ama duygularımı ifade etmek istiyorum
@kadinefendizade
için. 5 sene önceydi o zamanlar anonim Instagram hesabımızdan tanışmıştık
Göz alerjim tuttu gözlerim yanıyor ve yaşlar akıyor ışıktan bile rahatsız oluyorum. Evde ünlülerin cenazelerde taktığı gibi güneş gözlüğü ile dolanıyorum.
17 sene önce bugün, tam da burada. 11 yaşında heyecanlı bir çocuktum. Annemle oturmuş, çok istediğim mavi ayakkabıları almak için, işten çıkan babamın Beşiktaş'tan gelmesini bekliyorduk. Sabah okula giderken de kötü bir enerji vardı evde. Hepimiz hissettik mi acaba olacakları?
Sakallarımı kısaltmak için çarşıya berbere gittim kim olduğumu sordular anlattım. Şu resmi gördün mü dedi. Bir baktım babamın fotoğrafı (15 yıl önce vefat etti). Babamın çocukluk arkadaşıymış. O kadar özendi ki sakallarımı keserken yaşlı gözleriyle, ben de duygulandım ve çıktım.
19 sene önce bugün, güneşli bir 3 Haziran'dı. Okuldan döndüm, annemle Kadıköy'e inip, işten gelecek babamla buluşacak ve o çok istediğim mavi ayakkabıları alacaktık. Biraz erken inip dolandık, gelmesine yakın Beşiktaş iskelesinin önündeki banklarda oturup beklemeye başladık.