رُخ‌داد افشار؛ سرکوب مشروع فاجعه افشار در بحبوحه جنگ‌های داخلی افغانستان رخ داد، زمانی که حزب وحدت، به رهبری عبدالعلی مزاری، افشار را به پایگاه نظامی خود تبدیل کرده و از آنجا علیه دولت اسلامی افغانستان حملات مسلحانه انجام می‌داد. همان‌طور که سرکوب طالبان توسط نظام جمهوری اسلامی افغانستان مشروع بود، سرکوب حزب وحدت در افشار نیز مشروع بود. هر دو گروه علیه دولت قانونی شورش کرده و با اقدامات نظامی، امنیت کشور را تهدید می‌کردند. دولت اسلامی افغانستان، مانند نظام جمهوری، وظیفه داشت از ثبات کشور دفاع کند. بنابراین، اگر سرکوب طالبان را پذیرفتنی بدانیم، سرکوب شورشیان افشار نیز به همان اندازه موجه است.